പുറത്തടിച്ചു തുടങ്ങിയ തണുത്ത കാറ്റിനെ അകത്തേക്ക് വരവേല്‍ക്കാന്‍ കൊതിച്ചു ആവേശപൂര്‍വ്വം കിടപ്പറയുടെ ജനലുകള്‍ തുറക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു അവള്‍.
വിരഹച്ചൂടില്‍ പൊള്ളിയിരിക്കുന്ന ഭൂമി അതിന്‍റെ വിള്ളലുകളിലേക്ക് പെയ്തു തുടങ്ങിയ വലിയ തുള്ളികള്‍ കിനിഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോള്‍ വമിപ്പിക്കുന്ന കാതരമായ അതേ വെന്ത മണം കാറ്റിലൂടെ എന്നിലേക്കടിച്ചു കയറി. പൊടിമണ്ണ് പറക്കുന്ന പകലില്‍ തറവാടിന്‍റെ പിന്‍മുറ്റത്തു വലിയ കറുത്ത ചെമ്പില്‍ അമ്മമ്മ നെല്ല് പുഴുങ്ങുമ്പോഴാണ് ഇങ്ങനെയൊരു മണം പണ്ടറിയാറുള്ളത്. ഇനി മണ്ണില്‍ ജീവന്‍റെ നാമ്പുകള്‍ പൊങ്ങി തുടങ്ങും. പിന്നെ ഇതുവരെ വസ്ത്രഹീനയായിരുന്ന ഭൂമി പച്ചയുടെ കുപ്പായമണിയും. ജീവന്‍റെ കുഞ്ഞു സ്പന്ദനങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഇതുവരെ അതിന്‍റെ മാറില്‍ എങ്ങിനെയാണാവോ ഒളിച്ചു വെച്ചിരുന്നത്?
"ആ.... ആര്‍ക്കറിയാം"
എന്നിലെ കാല്പനികന്‍റെ ആ ചോദ്യത്തിന് ഞാന്‍ തന്നെ അറിയാതെ മറുപടി പറഞ്ഞു പോയി. ഒറ്റക്കിരുന്നുള്ള എന്‍റെ സംസാരം കേട്ടാവണം ജനാല വിരികളെ ചുരുട്ടി അറ്റങ്ങളില്‍ ബന്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന അവള്‍ പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്. അല്‍പ നേരം എന്നെ വിസ്മയിച്ചു നോക്കിയ ശേഷം അവള്‍ എന്‍റെയടുത്തു വന്നു നിന്നു.
" ആ.... എനിക്കറിയില്ല"
"എന്ത്?"
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു പോയി
"നീയല്ലേ ഇപ്പൊ ചോദിച്ചേ, ആര്‍ക്കറിയാമെന്നു?"
"അത് നിനക്കൊട്ടുമറിയാന്‍ വഴിയില്ല"
എന്‍റെ മറുപടിയില്‍ ഞാന്‍ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച ജിജ്ഞാസയുടെ ഇര കോര്‍ത്ത കൊളുത്ത് ഞാനുദ്ധേശിച്ച രീതിയില്‍ തന്നെ കൊണ്ടെന്നു അവളുടെ കടുപ്പിച്ച നോട്ടം ചേര്‍ത്ത് വന്ന ഉടനെയുള്ള ചോദ്യത്തില്‍ നിന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി
"അതെന്താ, ഞാനറിയാന്‍ പാടില്ലാത്ത ഇത്ര വലിയ കാര്യം?"
പെട്ടുപോയ അപകടത്തില്‍ നിന്നും എങ്ങനെ കര കയറുമെന്ന് ആലോചിച്ചു നില്‍ക്കെ ബെഡ്ഡില്‍ തുറന്നു വെച്ച ലാപ്‌ടോപ്പില്‍ ഒരു പോപ്‌ അപ്പ് ചാറ്റ് വിന്‍ഡോ ഒരു കിളിശബ്ദത്തോടെ തെളിഞ്ഞു വന്നു.
'പുഷ്പിക്കാത്ത ഗര്‍ഭപാത്രം' ഈ പ്രയോഗം ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ?"
എന്‍റെ ദൈവമേ....
മനസ്സിലാണത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരു അന്‍പതിനായിരം ഡെസിബെലിനു മുകളിലുള്ള ഒരു നിലവിളിയായിരുന്നു അത്. അവളിതു കണ്ടിട്ടുണ്ടാകരുതെ എന്ന പ്രാര്‍തഥനയോടെ പുറകിലേക്ക് നോക്കിയതും വിതുമ്പലോടെ ബെഡ്ഡിലേക്ക് കമിഴ്ന്നു വീഴുന്ന അവളെയാണ് കണ്ടത്. ഇടി വെട്ടിയവനെ പാമ്പ് കടിക്കുക എന്ന് സ്ഥാനത്തും അസ്ഥാനത്തും പ്രയോഗിച്ച പരിചയം മാത്രമുണ്ടായിരുന്ന എനിക്ക് അതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ ശരിക്കുമറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്‍.
ഈ നേരത്ത് ചാറ്റാന്‍ വന്ന സുഹൃത്തിനെ ശാപവാക്കില്‍ പൊതിഞ്ഞു ലാപ്ടോപ് അടച്ചു പൂട്ടി മേശപ്പുറത്തേക്കെറിഞ്ഞു ഞാന്‍ അനുനയത്തിനുള്ള വാതിലുകള്‍ തേടി കട്ടിലിനു താഴെ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു.
ചാറ്റ് വിന്‍ഡോയില്‍ തെളിഞ്ഞു വന്ന ആ വാക്യത്തിലെ ഓരോ അക്ഷരങ്ങളും എന്‍റെ മുന്നില്‍ പരിഹസിച്ചു നൃത്തം ചെയ്യുന്നതായി തോന്നി.
ആ പ്രയോഗത്തിന്‍റെ ഉറവിടം തേടി ഞാന്‍ പിന്നോട്ട് നടന്നു.
നീയൊരു
കടലാണ്
അസ്വസ്ഥ മേഘങ്ങള്‍
പറന്നു നടക്കുന്ന
ആകാശത്തിനു കീഴെ
കൊച്ചു കാറ്റില്‍
തിരയടിക്കുന്ന
ഒരു നീലക്കടല്‍
ഇളം നിലാവിന്‍റെ
ഘനമാരിയില്‍
ചിലപ്പോള്‍
ഇന്ദ്രനീലതുള്ളികളിലെവിടെയോ
വഴി തെറ്റിയെത്തുന്ന
പരല്‍ മീനുകളാണ്
എന്നെയിവിടെയെത്തിച്ചത്
എന്‍റെയുള്ളില്‍
കൊടുങ്കാറ്റും
പേമാരിയുമുദിക്കുന്നത്
ഈ കടലില്‍ നിന്നാണ്
വഴി പിരിഞ്ഞു പോകുന്ന
കൊതുമ്പു വള്ളങ്ങളില്‍
ഇളം കാറ്റിന്‍റെ
ലവണഗാനം തേവുന്നത്‌
കനിവുറ്റ ഈ കടലാണ്
അവിചാരിതമായാണ് പലപ്പോഴും നമ്മള്‍ ചില പുസ്തകങ്ങളിലെത്തിപ്പെടുന്നത്. എവിടെയോ കേട്ടുമറന്നൊരു പേരായിരുന്നു ബിന്യാമിന്‍ എന്ന പ്രവാസി എഴുത്തുകാരനും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാര്‍ഡ്‌ നേടിയ "ആടുജീവിതം" എന്ന നോവലും. സൈബര്‍ ലോകത്ത് നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന പ്രവാസികളുടെ വെര്‍ച്വല്‍ കൂട്ടായ്മകളിലൂടെ പലപ്പോഴും ബിന്യാമിനും സൈനുദ്ദീന്‍ ഖുരെഷിയും ശിഹാബുദ്ധീന്‍ പൊയ്തുംകടവും ഷാനവാസ്‌ കൊനാരത്തും എന്ന് തുടങ്ങി സജീവമായി എഴുതുന്ന കുറേ പ്രവാസികളെ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടു പോകാറുണ്ട്. അപ്പോഴും ഈയൊരു നോവലിന്‍റെ പ്രമേയത്തെ പറ്റിയോ അതിന്‍റെ കഥാതന്തുവായി മാറിയ ഒരു യഥാര്‍ത്ഥ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചോ ഒട്ടും അറിയില്ലായിരുന്നു. ഉപരിപ്ലവമായ ഒരു വായനക്കപ്പുറം നമ്മള്‍ കഥാപാത്രമാവുകയും കാലപ്രവേശം ചെയ്യുകയും കഥയോടൊപ്പം സഞ്ചരിച്ചു ഓരോ അണുവും അനുഭവഭേദ്യമാക്കി ക്രമേണ ഒരു അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സ് അവശേഷിപ്പിച്ചു നമ്മള്‍ ബാക്കിയാവുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു അപൂര്‍വ വായനാനുഭവം. മരുഭൂരാജ്യങ്ങളിലെ പ്രവാസത്തിനു അത്തറിന്‍റെ മണവും ചോക്ലേറ്റിന്‍റെ രുചിയും ആര്‍ഭാടങ്ങളുടെ മോടിയും മാത്രം കണ്ടവര്‍ക്ക് അതിനപ്പുറം കൊടുംചൂടിന്‍റെ ആസുരതയും മാനംമുട്ടെ ചുഴലി പരത്തി വരുന്ന മണല്‍ കാറ്റിന്‍റെ തീവ്രതയും കൊടും വിഷം പേറുന്ന പാമ്പും തേളും നിറഞ്ഞ മരുക്കാടിന്‍റെ ഉള്ളറകളും കാട്ടിത്തരുന്നുണ്ടു ബിന്യാമിന്‍ ഇതില്‍. കോണ്ക്രീറ്റ് കാടുകളില്‍ ശീതീകരണിയുടെ മുരള്‍ച്ചയില്‍ സസുഖം ഉറങ്ങുന്ന നമ്മള്‍ക്കൊക്കെ പ്രവാസത്തിന്‍റെ മറുപുറം കാണാന്‍, അതിനപ്പുറം നരകിച്ചു ജീവിക്കുന്ന പേരറിയാത്ത നാടറിയാത്ത ഒരു പാട് മനുഷ്യജന്മങ്ങളെ ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ഒരവസരവും.
ഒരു നോവെലെഴുത്തിന്‍റെ പ്രഖ്യാപിത കീഴ്വഴക്കങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ ആരുടെ കഥയാണോ പറയുന്നത് അവന്‍റെ മാനസികവ്യാപാരങ്ങളിലൂടെ, വികാരവിചാരങ്ങളിലൂടെ, വിഹ്വലതകളിലൂടെ, ആത്മ സംഘര്‍ഷങ്ങളിലൂടെ നേരെ ചൊവ്വേ കടന്നു പോകുന്നു നോവലിസ്റ്റ്.
The 2010 Nobel Prize in chemistry was awarded Wednesday to three professors for a tool to make carbon-carbon bonds in organic chemistry, the Royal Swedish Academy of Sciences announced.
The professors are Richard Heck of the University of Delaware, Ei-Ichi Negishi of Purdue University and Akira Suzuki of Hokkaido University.
The tool the professors devised is called palladium-catalyzed cross-coupling, according to the committee.
Negishi told reporters by phone from the United States that he was asleep when he heard the news an hour earlier. He said winning the prize was a dream of his, but he didn't know whether he would win.
The tool has applications in a wide range of fields, from agriculture and pharmaceuticals to coatings for electronic components, like chips, the Nobel committee said.
"The key word here is versatility," Negishi said. "One of our dreams is to be able to synthesize any organic compounds of importance, whether it is medicinally important compounds ... or important from the point of view of material science. And we believe that our technology or our chemistry will be applicable to a very wide range of compounds, without knowing what they might be." (CNN)
സ്റ്റോക്‌ഹോം: രസതന്ത്രത്തിനുള്ള 2010 ലെ നൊബേല്‍ സമ്മാനത്തിന് മൂന്നു പേര്‍ക്ക്. റിച്ചാര്‍ഡ് ഹെക്ക്, ഐച്ചി നെജിഷി, അകിര സുസുക്കി എന്നിവരാണ് നൊബേലിന് അര്‍ഹരായത്. ഓര്‍ഗാനിക് രസതന്ത്രം വിഭാഗത്തില്‍ പ്രകൃതിദത്തമായുള്ള കാര്‍ബണ്‍ മൂലകങ്ങളുടെ അതേ മാതൃക പല്ലാഡിയം മൂലകത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ പരീക്ഷണശാലയിലും ഉണ്ടാക്കാമെന്നതാണ് ഇവരുടെ കണ്ടുപിടിത്തത്തിന്റെ കാതല്‍.
പ്രകൃതിയിലുള്ള മിക്കവാറും എല്ലാ വസ്തുക്കളുടെയും അടിസ്ഥാനഘടകമായ കാര്‍ബണ്‍ ആധാരശിലയെ പിന്തുടരാനുള്ള ശ്രമമായിരുന്നു ഇവരുടെത്. ഔഷധരംഗത്തും ഇലക്ട്രോണിക് സാങ്കേതികതയിലും പുതുവിപ്‌ളവം സൃഷ്ടിക്കാന്‍ ഈ കണ്ടുപിടിത്തത്തിനു സാധിക്കുമെന്നാണു കരുതുന്നത്.
മറ്റു മൂലകങ്ങളുമായി സംയോജിക്കാനുള്ള കാര്‍ബണിന്റെ ന്യൂനത പല്ലാഡിയം ആറ്റത്തിന്റെ സംയോജനത്തോടെ മറികടക്കാന്‍ സാധിച്ചു. ഇതുമൂലം കെമിസ്റ്റുകള്‍ക്ക് കാര്‍ബണ്‍ കലര്‍ത്തിയുള്ള മിശ്രിതങ്ങള്‍ക്ക് പല്ലാഡിയത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ വളരെ വേഗത്തില്‍ ഔഷധക്കൂട്ട് തയ്യാറാക്കാന്‍ സാധിക്കും. ഗവേഷണമേഖലയില്‍നിന്ന് കൊമേഴ്‌സ്യല്‍ ഉല്‍പ്പാദനത്തിലേക്ക് മാറുന്നതോടെ ഈ കണ്ടുപിടിത്തം ചരിത്രം സൃഷ്ടിക്കുമെന്നതാണ് ശാസ്ത്രരംഗത്തെ ആവേശഭരിതരാക്കുന്നത്. ന്യൂവാര്‍ക്കിലെ ഡെലാവേര്‍ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയില്‍ പ്രഫസറായ റിച്ചാര്‍ഡ് എഫ്. ഹക്ക് അമേരിരക്കക്കാരനാണ്. ഐഷി നെഡിഷിയും അകിറ സുസൂക്കിയും ജപ്പാന്‍കാര്‍. മൂവര്‍ക്കും എണ്‍പതിനേടടുത്താണ് പ്രായം. (Mathrubhumi)
നീ പാടാനോര്‍ത്തൊരാ മധുരിത ഗാനം
ഇനിയും പാടിയില്ലെന്നു ഓര്‍മപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്
വിഷാദമൂകമായ് മലബാര്‍ സൈഗാള്‍
കാതങ്ങള്‍ താണ്ടിയെത്തിയ പ്രണയം
നിന്നില്‍ പാടിയുണര്‍ത്തു‍ന്നു റഫിസാഹെബ്
നിന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ കത്തുന്ന പ്രതീക്ഷയെക്കുറിച്ചു
സ്വരമധുരമായ് തിരക്കുന്നു ദൂരെനിന്നു മെഹ്മൂദ്
മധുമാസ ചന്ദ്രികയൊരുക്കിയ നിലാവില്‍
ഹാര്‍മോണിയത്തില്‍ വിരലോടിച്ചു ബാബുക്ക
ഒരു ഗാനം ഓര്‍ത്തുവെയ്ക്കാനേല്‍പ്പിച്ചു ദൂരെ
വിടപറയാന്‍ മനസ്സില്ലാതെ പാടുന്നു മുകേഷ്ദ
പ്രിയ പാട്ടുകാരാ, നീ പാടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുക
നീയും നിലാവും നിറങ്ങളും നിശാഗന്ധിയും
മാനും മധുവും മന്ദാരവും മണല്‍പരപ്പും
കാറ്റും കടലും കനവിലെ കോളും കടക്കണ്ണും
എല്ലാം തഴുകി ഒഴുകട്ടെ നിന്‍റെ ഗസലുകളില്‍
നീ പാടുക, നിലാവിലലിഞ്ഞു നിന്‍ സ്വരം
ഒരു പൂമരമായി പൂത്തുലയുവോളം
അതിനരികെ ആ രാഗതന്തുക്കളുടെ നിശ്വാസങ്ങളില്‍
ഒന്ന് മനസ്സറിഞ്ഞു മയങ്ങി വരട്ടെ ഞാന്‍
The proton seems to be 0.00000000000003 millimetres smaller than researchers previously thought, according to work published in today's issue of Nature1.
The difference is so infinitesimal that it might defy belief that anyone, even physicists, would care. But the new measurements could mean that there is a gap in existing theories of quantum mechanics. "It's a very serious discrepancy," says Ingo Sick, a physicist at the University of Basel in Switzerland, who has tried to reconcile the finding with four decades of previous measurements. "There is really something seriously wrong someplace."
Protons are among the most common particles out there. Together with their neutral counterparts, neutrons, they form the nuclei of every atom in the Universe. But despite its everday appearance, the proton remains something of a mystery to nuclear physicists, says Randolf Pohl, a researcher at the Max Planck Institute of Quantum Optics in Garching, Germany, and an author on the Nature paper. "We don't understand a lot of its internal structure," he says.
From afar, the proton looks like a small point of positive charge, but on much closer inspection, the particle is more complex. Each proton is made of smaller fundamental particles called quarks, and that means its charge is roughly spread throughout a spherical area.
Physicists can measure the size of the proton by watching as an electron interacts with a proton. A single electron orbiting a proton can occupy only certain, discrete energy levels, which are described by the laws of quantum mechanics. Some of these energy levels depend in part on the size of the proton, and since the 1960s physicists have made hundreds of measurements of the proton's size with staggering accuracy. The most recent estimates, made by Sick using previous data, put the radius of the proton at around 0.8768 femtometres (1 femtometre = 10-15 metres).
Small wonder
Pohl and his team have a come up with a smaller number by using a cousin of the electron, known as the muon. Muons are about 200 times heavier than electrons, making them more sensitive to the proton's size. To measure the proton radius using the muon, Pohl and his colleagues fired muons from a particle accelerator at a cloud of hydrogen. Hydrogen nuclei each consist of a single proton, orbited by an electron. Sometimes a muon replaces an electron and orbits around a proton. Using lasers, the team measured relevant muonic energy levels with extremely high accuracy and found that the proton was around 4% smaller than previously thought.
That might not sound like much, but the difference is so far from previous measurements that the researchers actually missed it the first two times they ran the experiment in 2003 and 2007. "We thought that our laser system was not good enough," Pohl says. In 2009, they looked beyond the narrow range in which they expected to see the proton radius and saw an unmistakable signal.
"What gives? I don't know," says Sick. He says he believes the new result, but that there is no obvious way to make it compatible with years of earlier measurements.
"Something is missing, this is very clear," agrees Carl Carlson, a theoretical physicist at the College of William & Mary in Williamsburg, Virginia. The most intriguing possibility is that previously undetected particles are changing the interaction of the muon and the proton. Such particles could be the 'superpartners' of existing particles, as predicted by a theory known as supersymmetry, which seeks to unite all of the fundamental forces of physics, except gravity.
But, Carlson says, "the first thing is to go through the existing calculations with a fine-toothed comb". It could be that an error was made, or that approximations made in existing quantum calculation simply aren't good enough. "Right now, I'd put my money on some other correction," he says. "It's also where my research time will be going over the next month."
"തന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കൊത്തു ലോകം മാറ്റി പണിയുമെന്ന് ഒരു എഴുത്തുകാരനും അവകാശപ്പെടാനാവില്ല. ഒരു രക്ഷകന്‍റെ വേഷം ഒരു കവിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അങ്ങേയറ്റം ഭാരമേറിയതാണ്. എന്ന് വെച്ച് മാനവികതയോടും മണ്ണിനോടുമുള്ള അവന്‍റെ കടപ്പാടുകളില്‍ നിന്നു അവനു ഒഴിഞ്ഞു നില്‍ക്കാനാവില്ല. എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഒരു കവിത എന്നത് പ്രാപ്യമാകാതെ പോയ ഒരു ആഗ്രഹാമാകാം, സമസ്തലോക സൌഖ്യങ്ങള്‍ക്കും വേണ്ടിയുള്ള ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥനയാകാം, ഹൃദയങ്ങളെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന പ്രണയത്തിനുള്ള ഒരു ഉത്തേജകമാകാം, ഒരു കനത്ത കാറ്റിന്‍റെ സൂചകമാവാം, രക്തം വാര്‍ന്നൊഴുകുന്ന ഒരു മുറിവിനു മേലുള്ള ഒരു സാന്ത്വന തലോടലാകാം, അതുമല്ലെങ്കില്‍ ഒരു സാമൂഹിക മാറ്റത്തിനുള്ള ശംഖൊലിയാകാം . കവിതയുടെ ആത്മാവ് എന്നത്, അതിന്‍റെ ഭാഷയ്ക്കപ്പുറം ഭൗമികമായ എല്ലാ മതിലുകളും ഭേദിച്ച് ലോകത്തുള്ള മുഴുവന്‍ പ്രശ്നങ്ങളോടും സംവദിക്കുന്ന ഒന്നാണ്". 'ഒരു കവിയുടെ ബാക്കിപത്രം' എന്ന വിഷയത്തില്‍ കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി മുമ്പ് ഡല്‍ഹിയില്‍ ഒരുക്കിയ എഴുത്തുകാരുമായുള്ള സംവാദ പരമ്പരയില്‍ ഓ എന്‍ വി പറഞ്ഞ വാക്കുകളാണിത്.
ഇത് പറയുമ്പോള്‍, വെള്ളിയാഴ്ച ജ്ഞാനപീഠം ജേതാവായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ട മലയാളത്തിലെ ഏറ്റവും ആദരിക്കപ്പെടുന്ന സമകാലിക കവി 1946 -ല്‍ ഒരു പ്രാദേശിക വാരികയില്‍ വന്ന 'മുന്നോട്ട്‌' എന്ന പ്രസിദ്ധീകൃതമായ ആദ്യ കവിത മുതല്‍ ഇന്ന് വരെ അവിശ്രമം തുടരുന്ന കാവ്യസപര്യയെ കുറിച്ച് മനസ്സ് തുറക്കുകയാണ്. നാല്പതുകളിലെ ഇളകിമറിയുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യസമര ചൂളയിലൂടെയും വിപ്ലവ വീര്യത്തിലൂടെയും കടന്നു വന്ന അപൂര്‍വ്വം കവികളിലൊരാളാണ് ഓ എന്‍ വി. കാലാനുസൃതമായി വന്ന മാറ്റങ്ങളോടൊപ്പം സഞ്ചരിച്ചു, മാറുന്ന അഭിരുചികള്‍ക്കനുസരിച്ചു തന്‍റെ കാവ്യാനുഭവങ്ങളെ മാറ്റിപ്പണിത്കൊണ്ടിരുന്ന കവി. എന്നാല്‍ അപ്പോഴൊന്നും തന്‍റെ അടിസ്ഥാനപരമായുള്ള പുരോഗമന കാല്‍പനിക നിലപാടുകളോട് വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യാതെ തന്നെ പരമ്പരാഗതവും ആധുനികവുമായ സങ്കേതങ്ങളെ തന്‍റെ കവിതയിലെ വിഷയങ്ങളിലും സമീപനങ്ങളിലും നിലനിര്‍ത്താന്‍ അദ്ദേഹത്തിന് സാധിച്ചു.
ഇതൊരു തിരിഞ്ഞുനോട്ടമാണ് , എന്‍റെ ബാല്യത്തിലേക്ക്, വസന്തം വിരിയിച്ചു കൊഴിഞ്ഞു പോയ സ്കൂള്‍ദിനങ്ങളിലേക്ക്, ചിറകു നിവര്‍ത്തി അകലേക്ക്‌ പറന്നുപോയ കൗമാരസ്വപ്നങ്ങളിലേക്ക് ,നിറങ്ങളുടെ ഘോഷയാത്രകളുമായി പുറകോട്ടു മാഞ്ഞുപോയ കലാലയ നാളുകളിലേക്ക്, തിരിച്ചറിവുകളുടെയും ആത്മഹര്‍ഷങ്ങളുടെയും നാളുകള്‍ സമ്മാനിച്ച അധ്യാപനകാലത്തിലേക്ക് .......... ഒരു വീണ്ടെടുപ്പിന് അവസരമില്ലെന്നറിയാമെങ്കിലും മനസ്സിനെങ്കിലും ഒരു മടക്കയാത്ര സാധ്യമാവുന്നു എന്നത് തന്നെ ഏറെ മനോഹരം. ഞാനാരുടെ സ്വപ്നമാണെന്ന വ്യഥയോടെ, ഒരു കുമ്പസാരക്കൂട് പോലെ എല്ലാമറിയുന്ന, എല്ലാം പൊറുക്കാന്‍ ധൈര്യപ്പെടുന്ന, ഉള്ളില്‍ സ്നേഹത്തിന്‍റെ കനലുകള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്ന ഒരു മനസ്സ് മാഞ്ഞു മാഞ്ഞു പോകുമോയെന്നോര്‍ത്ത്‌ നിശബ്ദം കണ്ണും നട്ടിരിക്കുന്ന ഏകാന്തമായ ചില നേരങ്ങളില്‍ ഇങ്ങനെ ചില വാക്കുകള്‍ ഉതിര്‍ന്നു വീഴാറുണ്ട്‌. നിശബ്ദ താഴ്‌വരയുടെ രഹസ്യങ്ങളിലേക്ക് മറഞ്ഞു പോകുന്ന മിന്നലുകള്‍ പോലെ, കാണാത്ത നിറങ്ങളായ്‌, കേള്‍ക്കാത്ത സ്വരങ്ങളായ്, അങ്ങനെയങ്ങനെ... വാക്കുകള്‍ വര്‍ണ്ണശബളമായ പൂമരങ്ങളാകുന്ന ഗൃഹാതുരതയുടെ മുറുകിയ ആശ്ലേഷങ്ങളില്‍, ആത്മാവിന്‍റെ മിടിപ്പുകള്‍ ക്രമം തെറ്റിയിട്ടായിരിക്കാമെങ്കിലും അക്ഷരങ്ങള്‍ ഇവിടെയെവിടെയൊക്കെയോ....സത്യം! കാതോടു ചേര്‍ത്ത് വെച്ച് നോക്കൂ... ശംഖില്‍ നിന്നും ഇരമ്പിയാര്‍ക്കുന്ന കടലിനെ കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ? ഇടയ്ക്കോര്‍ത്തു പോകാറുണ്ട്, യാത്രകള്‍ നമ്മുടെ ശിരസ്സില്‍ വരച്ച നിയോഗമാണെന്ന്. വഴികളില്‍ നിറയെ ആകസ്മികതകള്‍. യാത്ര പോകുന്നവന്‍റെ മാറാപ്പില്‍ ഭാരങ്ങള്‍ പാടില്ലെന്ന സഞ്ചാരിയുടെ നിയമങ്ങള്‍ തെറ്റിപ്പോകുന്നു. അറിയാതെ പലതിനോടും പ്രണയത്തിലാകുന്നു. പിന്നെയത് പറിച്ചു മാറ്റാനാകാതെ ഹൃദയത്തില്‍ കൊണ്ട മുള്ള് പോലെ, എത്ര കരഞ്ഞാലും നോവിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന ഓര്‍മയുടെ നൊമ്പരങ്ങള്‍......
തീയും ഗന്ധകവും ഉഷ്ണക്കാറ്റും നിറഞ്ഞ പ്രവാസത്തിന്‍റെ പാനപാത്രങ്ങളില്‍ നിന്ന് അശാന്തമായ രാപകലുകള്‍ ബാഷ്പീകരിച്ചു കടന്നു പോകുന്നു. ഓര്‍മകളുടെ അധിനിവേശം മനസ്സില്‍ കലഹങ്ങളും കലാപങ്ങളും ആഘോഷങ്ങളും നിറയ്ക്കുന്നു. എപ്പോഴാണെങ്കിലും എഴുതുമ്പോഴൊക്കെ നമ്മളറിയാതെ നീയും നിലാവും ഗസലും പാട്ടും പരാതിയും കവിതയും എല്ലാം വന്നു പോകുന്നു. പെയ്തു തീരാത്ത ഘനശ്യാമത്തിന്‍റെ ഒരു തുണ്ട് ഓരോരുത്തരും ഉള്ളിലൊളിപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അപൂര്‍വ്വം ചിലരുടെ സൗമ്യസാന്നിധ്യങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ മാത്രം അവ കണ്ണീര്‍മഴകളായ് പെയ്തിറങ്ങുന്നു. ആ നനുത്ത ഓര്‍മ്മകള്‍ ഒക്കെയും പച്ചപ്പിലൊളിപ്പിച്ചു ഇപ്പോഴും സൂക്ഷിക്കുന്നു, ഒരു ഹെര്‍ബേറിയം പോലെ....
ഷഹബാസ് അമന്- മലപ്പുറത്ത്‌ ജനിച്ചു. M.S. ബാബുരാജിന്‍റെയും മെഹ്ദി ഹസ്സന്‍ സാബിന്‍റെയും ഗുലാം അലിയുടെയും പാട്ടുകള്‍ സഹൃദയ സദസ്സുകള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ പാടി സംഗീതലോകത്തേക്ക് കടന്നു വന്നു. വര്‍ഷങ്ങളുടെ പ്രയത്നത്തിനൊടുവില്‍ മലയാള ഭാവഗീതങ്ങളുടെ വഴിയില്‍ ഒരു പുതിയ പരീക്ഷണമായി SOUL OF ANAMIKA IN BLACK AND WHITE എന്ന പേരില്‍ ഒരു ആല്‍ബം-ഒരു പ്രണയ തീക്ഷ്ണതയുടെ ആത്മാവിഷ്കാരം. പാര്‍സിയിലൂടെ ഉറുദുവില്‍ ചേക്കേറി അവിടെ മാത്രം ഒതുങ്ങി നിന്ന ഗസലിന്‍റെയും സുഫി സംഗീതത്തിന്‍റെയും സൌരഭ്യം വ്യതിരക്തതയോടെ മലയാളത്തിലേക്ക് സന്നിവേശിപ്പിക്കുന്നതിന്‍റെ സുഖം ആസ്വാദകര്‍ ആഹ്ലാദത്തോടെയും , എന്നാല്‍ തെല്ലോരല്ഭുതതോടെയും നോക്കി നിന്നു. എം എസ് ബാബുരാജ്‌ എന്ന മാന്ത്രിക സംഗീതകാരന്‍ മലയാളത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന ഗസല്‍മധുരം പുതിയകാലത്ത് പുതിയ പരീക്ഷണങ്ങളോടെ ഈ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ പാട്ടുകള്‍ ആത്മാവിനോട് സംവദിക്കണമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം ആളുകള്‍ വളരെ വേഗത്തില്‍ ഏറ്റെടുത്തു. ആദ്യ ആല്‍ബത്തിലെ "സജിനീ.. " എന്ന പാട്ട് ഒരു കൊടുങ്കാറ്റു പോലെയാണ് പ്രണയം ഇനിയും വറ്റാത്ത മനസ്സുകളിലേക്ക് ചേക്കേറിയത്. ലൈവ് concert -കളില്‍ ആളുകള്‍ ഈ പാട്ടിനായി കാത്തിരുന്നു. പ്രാണസഖിയും ഓത്തുപള്ളിയും ശ്രോതാക്കളിലേക്ക് ഒഴുകിയിറങ്ങിയപ്പോള്‍ സ്ഫുടം ചെയ്തെടുത്ത ശബ്ദങ്ങള്‍ കേട്ട് മടുത്തു പോയവര്‍ക്ക് ഈ വേദന നിറഞ്ഞ നേര്‍ത്ത ഇടര്‍ച്ചയുള്ള ശബ്ദം ശ്രവണപുടങ്ങളും കടന്നു ആത്മാവിനുള്ളിലേക്ക് കയറി പ്പോയി. മെഹ്ദി ഹസ്സന്‍റെയും ഗുലാം അലിയുടെയും ഗസലുകള്‍ ഒരു തോരാത്ത മഴ പോലെ ഒഴുകി വരുമ്പോള്‍ ഒരു പുതിയ സംഗീത ശ്രാവ്യവിരുന്നിനു അവസരം കിട്ടിയതിലുള്ള സന്തോഷത്തിലാണ് നല്ല പാട്ടിന്‍റെ കൂട്ടുകാര്‍. കവിത ജനകീയമാകുന്നത് അതിനു സംഗീതാത്മകമായ ഒരു അസ്ഥിയുണ്ടാകുംബോഴാണ്. പ്രഗല്‍ഭരുടെ മികച്ച കവിതകളുടെ സംഗീതാവിഷ്കാരങ്ങള്‍ ചെയ്തു മലയാളി ആസ്വാദകരെ വിസ്മയിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു ഈ ഗസല്‍ മാന്ത്രികന്‍. മാധവിക്കുട്ടി, റോസ് മേരി , റഫീക്ക് അഹമദ്, ഓ എന്‍ വി ,എ. അയ്യപ്പന്, കടമ്മനിട്ട, ഡി.വിനയചന്ദ്രന്‍, സച്ചിദാനന്ദന്‍ തുടങ്ങിയവരുടെ കവിതകള്‍ക്ക് സംഗീതം നല്‍കി അനുവാചകരിലേക്ക് എത്തിച്ച ഷഹബാസ് അമന്, പൂവച്ചില്‍ ഖാദര്‍ , ഓ എന്‍ വി തുടങ്ങിയ പാട്ടെഴുത്തുകാരുടെ വരികള്‍ക്ക് ഈണം നല്‍കിയും മലയാള ഭാവഗീതശാഖക്ക് ഒരു കൂട്ടം നല്ല പാട്ടുകള്‍ നല്‍കി. പാട്ടുകാരന്‍, സംഗീത സംവിധായകന്‍ എന്നിവക്കപ്പുറം മനോഹരമായി പാട്ട് എഴുതുകയും ചെയ്യുന്നു ഈ പ്രതിഭാധനന്‍. സമകാലികങ്ങളില്‍ പാട്ടിനെക്കുറിച്ചുള്ള എഴുത്തുകള്‍ നിര്‍ഭയമായ തുറന്നു പറച്ചിലുകളുടെ ഒരു ആഘോഷമാണ്. അര നൂറ്റാണ്ടിന്‍റെ ചരിത്രമുള്ള മലയാള സിനിമ സംഗീതത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച ഗാനം എന്ന് ധൈര്യ സമേതം പറയാവുന്ന ബാബുരാജ്‌-പീ ഭാസ്കരന്‍ കൂട്ടുകെട്ടിന്‍റെ "താമസമെന്തേ വരുവാന്‍..." എന്ന പാട്ടിന്‍റെ മനോഹാരിതയെക്കുറിച്ചും അതിന്‍റെ സാധ്യതയെക്കുറിച്ചും മാധ്യമം ആഴ്ചപ്പതിപ്പില്‍ ഷഹബാസ് അമന് എഴുതിയത് വായിച്ചാല്‍ അത് ബോധ്യപ്പെടും. ഗസല്‍ ആല്‍ബങ്ങളും കടന്നു മലയാള സിനിമാ സംഗീതസംവിധാന രംഗത്തും പിന്നണിഗാന രംഗത്തും തന്‍റേതായ ഇടം കണ്ടെത്തിയ ഷഹബാസ് പകല്‍നക്ഷത്രങ്ങള്‍, രാമാനം, പരദേശി തുടങ്ങിയ സിനിമകള്‍ക്ക്‌ സംഗീത സംവിധാനവും "ചാന്തു കുടഞ്ഞൊരു... "(ചാന്തുപൊട്ട്), ഇഷ്ട്ടമല്ലേ...(ചോക്ലേറ്റ്) തുടങ്ങിയ സിനിമാ ഗാനങ്ങള്‍ക്ക് തന്‍റെ ആര്‍ദ്രമായ ശബ്ദവും നല്‍കി ഒരു പുതിയ വഴി തുറന്നിട്ടിരിക്കുന്നു.
നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള അജ്ഞതയുടെ
കൗതുകം
എന്നെ ഒരു പുഴയാക്കി
നിന്നിലേക്കൊഴുക്കും നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിന്‍റെ അടുപ്പം
നമുക്കിടയിലെ വിടവിന്‍റെ
പൂര്‍ണതയാകാം
പൊള്ളും കനല്‍ വീണു ചുവക്കുന്ന
കടല് അന്നൊരിക്കല്‍ എന്നെയും നിന്നെയും
ഒരാകാശം കൊണ്ട്
കെട്ടിയിട്ടു
നിറയെ നക്ഷത്രങ്ങളുള്ള
നീലാകാശം കൊണ്ട്...
